Marathon van Keulen

Wat was het toch heerlijk weer. Nog even een nazomer. Dat zou je tenminste zeggen als je geen halve of hele marathon hoefde te lopen. In verband met de zomervakanties hadden we een extra lang schema voor de marathonlopers. En we waren onderhand nogal wat verwend de laatste jaren. Eigenlijk altijd wel mooi weer en je kon tijdens de trainingen nog een kleurtje op doen. Dit jaar was het in de voorbereiding compleet anders. Af en toe zelfs herfstachtig weer, met veel wind en regen. Juist uitgerekend dit weekend was het warm, wat zeg ik...erg warm. 

Maar wat klagen we nou. Het was gewoon prachtig weer om er een weekend uit te gaan. Een bus vol met loopgroepers op weg naar Keulen met als hoogtepunt op zondag de estafette, halve marathon of hele marathon. En tijdens zo'n weekend is het natuurlijk lekker als het mooi weer is. Eigenlijk kon het wat dat betreft gewoon niet beter. Na een lange busreis kwamen we rond op zaterdag rond 16.30 uur aan bij de Marathon Messe voor het ophalen van de startnummers. Altijd leuk om daar overheen te lopen op zoek te gaan naar de nieuwste loopartikelen en aanbiedingen.  En er stond weer voldoende. Met tassen vol verlieten we de Messe en gingen we op weg naar het Holiday Inn hotel. Inchecken, kamers gereed maken en weer op weg naar de stad om te eten. De ene helft richting de Mexicaan, de andere naar de Italiaan. Ik zou niet weten wat echt Duits eten is, maar als ik de bierpullen en worsten zo inschat is het waarschijnlijk geen koolhydraat voedsel om voor een loopwedstrijd te nuttigen. Zaterdagavond werd het niet laat. Iedereen vertrok al mooi op tijd richting de kamers om de spullen bij elkaar te zoeken voor de volgende dag en een slapeloze nacht tegemoet te gaan.

Zondag vertrokken de lopers voor de halve marathon al om 7.00 uur richting de start. Erg vroeg natuurlijk, maar de start was al om 8.30 uur.  De marathonlopers en estafettelopers mochten nog even uitslapen, zij vertrokken om 9.30 uur. Eenmaal in het startvak een paar bekende gezichten bij het hek. Henk, Johnny en Froukje hadden de halve marathon al achter de rug. “ Het is erg warm in de stad, rustig beginnen, kleine kinderkopjes in het centrum en de brug voor de finish is even doorzetten”. Allemaal dingen om naar uit te kijken.

Even ná 11.30 uur (waar was die Deutsche Grundlichkeit) was de start voor de marathon. Gespannen koppies, laatste hand, knuffel en gelukwens en de (volgens mij) 10.000 lopers kwamen op gang. Over de brug over de Rijn, met uitzicht op de Dom van Keulen. Tjong, wat een imposant ding. Rustig blijven en jezelf niet voorbij lopen. Het is en blijft een klere eind, zeker met deze temperaturen. En zoals schrijver Benali in zijn boek schreef: "de marathon is een duurloop van zo'n 32 kilometer en een wedstrijd van 10 kilometer".

Langs de Rijn stond een klein beetje wind en voelde even lekker aan. Het was genieten van alle mensen onderweg. Tegen Roelof zei ik nog "ik krijg een Alpe d'Huzes gevoel". We liepen door een haag van mensen heen. Prachtig.

Omdat er verschillende lussen in het parcours zaten kwamen we geregeld lopers van onze groep tegen die voor of achter ons liepen. Zo konden we mooi zien dat iedereen nog steeds in de running was. Edward liep af en toe een stuk voor en dan weer achter ons (Roelof en ondergetekende) en probeerde zijn fotorolletje voor de finish vol te krijgen. Op ongeveer 20 kilometer verlieten we de Rijn en doken we de stad in. Bladstil en zon.....lekker voor op een terrasje. Oranje shirtjes tussen de toeschouwers, gejuich en handen om even aan te tikken. Heerlijk om even je loopmaatjes langs het parcours te zien.

Vanaf 22 kilometer werd er naast het water, thee en fruit ook Cola geschonken. Een verademing naast de vele SIS gelletjes en zoute dropjes. Met waterslangen probeerden ze de lopers af te koelen. Wat een perfecte organisatie. We liepen dwars door de stad, door het centrum en langs de Dom. Dit is een stadsmarathon waardig. Zo zouden alle stadsmarathons moeten zijn en niet door de buitenwijken van een stad.

Yes, 40 kilometer. Geert Jan en Desire heb ik nog langs de lijn mee gekregen. Nog even over de al besproken kinderkopjes en richting de brug. Wat kan een kilometer lang (en hoog) zijn. Later begreep ik dat er vele van onze loopgroepers langs het parcours stonden. Niks meer van mee gekregen. Er was maar 1 doel, die finish. En die was er na 42.195 meter.

Ondanks de hoge temperatuur was er enorm goed gelopen door iedereen. Helaas kreeg Henk Wiersma kramp en besloot uit te stappen. Johan kreeg last van zijn voet maar op karakter uitgelopen. Elles natuurlijk weer onze eerste vrouw met 3.36 uur. Martha, Jan en ik zelfs een PR. En dan hebben natuurlijk nog Jacob met 3.04 uur. Eerste in zijn leeftijdsklasse. Maar zijn we niet allemaal winnaars?

Het was zwaar, maar ik geloof dat iedereen terug kijkt op een bijzonder mooie marathon. Pijn en misselijkheid vergeten we dan alweer gauw. 's Avonds nog even lekker uiteten met een goed glas wijn of bier. En natuurlijk nog een Mc Flurry halen bij Mc Donalds....tot 2x toe (of was de ijsmachine nog steeds kapot?).

Maandags was er voor de liefhebbers nog een mogelijkheid voor een stadstour. Maar ik geloof dat iedereen van onze groep gekozen had voor een wandeling door de stad en het bezichtigen van de prachtige Dom.
We konden immers ook nog lang genoeg in de bus zitten. Om 19.15 uur kwamen we weer aan bij de sporthal.

Ik kan zelf alleen maar zeggen dat ik enorm heb genoten. Van het weer, de marathon, het eten, de wijn, de gezelligheid en de bijzondere mensen om me heen. Weer iets om met een goed gevoel op terug te kijken.
Desire en Geert Jan, bedankt voor de organisatie van deze mooie reis!

Maar.....voor de Keulen lopers zit het er nu op, voor de velen nog niet. Aanstaande zondag lopen Hessel en Laura de marathon van Eindhoven, een week later een grote groep de marathon van Amsterdam en Jochem, Geert en Mark in November de marathon van Terschelling. Voor hun is het nog even doorzetten.

Foto's: Edward heeft weer foto's aangeleverd van ...september. Zie rechter kolom.

Verslagen: Mocht iemand nog inspiratie hebben om over Keulen, Eindhoven, Amsterdam en Terschelling zijn of haar belevenis op te schrijven. Stuur je verslag dan even door naar donald.koster@gmail.com en laat iedereen mee genieten.