FROUKJE

En dan is het zo maar weer voorbij... Voorbij het weekend Keulen en de halve marathon, de eerste weer sinds zeer lange tijd. Laatste grote wedstrijd die ik deed was de marathon van Berlijn. September 2009. Daarna wat gekwakkeld, zwanger, dochter gebaard en voorzichtig weer wat gelopen. Maanden wat omgepield want het voelde niet lekker, het ging niet en was niet meer leuk.

Sinds augustus zat ik weer op het goede pad en gingen de trainingen weer lekker en kon ik mooi opbouwen. De afstand wel te verstaan, want aan snelheid moet ik nog even niet denken. Eerst maar eens zorgen dat ik de 21km in de benen heb (en houd) dan komt de snelheid later wel. Lange duurlopen, alleen, op zaterdagochtend heeel vroeg. Ik moet zeggen dat ik het niet erg vond en vind. Als het maar een max van 2 uren heeft. Het ging zo lekker dat ik de twee duurlopen van 2 uren makkelijk volbracht, zonder pijntjes en vervelende dingen. Ik voelde dan ook geen enkele spanning voor Keulen.

Vrijdagavond tas ingepakt en lekker geslapen tot zaterdagochtend. Zaterdag bleek Henk ziek te zijn en moest Annyck naar mijn schoonouders. Gelukkig maar dat Rik een vrij weekend had wat voetballen betreft. Ging toch wat raar weg, maar eenmaal in de bus was het wel ontspannen en leuk. Een gezellige boel in de bus. Na een aantal omzwervingen in Keulen kwamen we dan eindelijk op de Expo aan. Eerst maar startnummers ophalen, spannend hoe het zou gaan want ik had geen bevestiging van de organisatie gekregen. Maar die spanning was voor niets, eenmaal bij de balie kreeg ik door Willeke mijn tas in mijn handen gedrukt, ik hoefde er niets voor te doen, ze zag hem liggen en kreeg hem direct mee van een vriendelijke medewerker. Marathonnummers was wat meer problematisch, weer het "gedonder" met startvakken. Wel samen willen lopen, zelfde eindtijd opgegeven maar verschillde startvakken, rara hoe kan dat? Donald en Roelof trokken ten strijde naar de Helpdesk maar kregen nul op het rekest, werden geen nummers gewisseld. Dan maar in vak blauw, Donald zijn kleur en Roelof een vak lager, hij had rood (een "snellere" kleur). Probleem opgelost. Daarna beetje rondzwerven op de beurs, leuke dingen en gadgets zien (en natuurlijk kopen), Donald een officieel marathonshirt, ik niet. Heb al zoveel shirts in de kast liggen en als ik de HELE zou lopen was het een ander verhaal. Niet gedaan dus, maar wel een lekker warme en hippe windstopper gekocht van Puma, het wordt tenslotte winter toch?

Na het verdelen van de kamers weer naar het centrum om te eten. Dit keer in één keer goed gereden en konden we op zoek naar een restaurant. Het eerste de beste restaurant is een groep naar binnen gegaan, Hallo we zijn met 13 man, kunnen we hier eten? Inderdaad kon het , aan een lange tafel achterin konden ze ons precies kwijt. Enigszins chaotisch was het wel maar ook heel gezellig. Ik heb een heerlijke enchilada met kip en zure room gehad en natuurlijk nacho's met kaas (en pepers, of waren het augurken?). Twee glaasjes witte wijn erbij en het smaakte me heerlijk. Terug in het hotel de spullen klaargelegd voor de volgende dag, ik moest tenslotte al om 0700 weg en wilde Martha zoveel mogelijk laten slapen. Nog even naar beneden voor een glaasje en een sigaretje maar het smaakte me niks. En nog steeds geen spanning, ik was heel relaxt omdat ik wist dat ik de afstand wel aankon. Beetje een 'dat doe ik wel even' gevoel.

Zondagochtend om half zes op, snel gedoucht en aangekleed, spullen op de gang gezet zodat Martha nog verder kon slapen, gelukkig heeft ze geen last gehad van mijn opstaan en kon ze lekker verder slapen. Na een gewoon ontbijt en kop koffie op weg met de bus. Had alleen een hemdje aan, voelde best wel fris zo op de vroege ochtend. In de bus zat ik alleen en toen merkte ik wel dat ik wat in mezelf gekeerd raakte, niet teveel contact met anderen en beetje stil zelfs. Puzzelboekje erbij en ik was weg. Alles voor de start ging relaxt, tassen afgeven en toiletten ging makkelijk. Blij dat ik zaterdag op de Expo goed opgelet had waar de toiletten waren, daar had ik nu profijt van. Onderweg naar de start raak je elkaar wat kwijt maar ik zou toch als één van de weinigen in startvak rood starten dus ik kon mooi mijn gang gaan. Bij het ingaan van het startvak was de controle best wel streng, Wim en Gerda werden zelfs uit het vak geplukt en teruggestuurd naar blauw. Henkie M. wist de controle wel te omzeilen en kwam bij me staan, hij wilde graag met mij oplopen. Ik vond het best, ben toch niet zo'n prater en als hij sneller ging dan kon hij mooi doorlopen. De momenten tot aan de start waren leuk, beetje dansen en zingen. En eindelijk klonk het Jetzt Geht Loss...

Na de start voorzichtig je tempo vinden, het was niet gemakkelijk. Direct al de brug over de Rijn, heenweg was hij prima te doen, terugweg een heeeel ander verhaal. Uiteindelijk liepen we een lekker tempo op zo'n 5:35min/km. Ik zou wel zien hoe lang ik dit vol kon houden, als het moeilijker werd zou ik me wel laten afzakken. Henkie M. kon mooi meekomen en we liepen tot 11km samen op. Op dat moment wilde Henkie M. iets langzamer om zichzelf niet kapot te lopen, een toptijd zat er naar zijn zeggen niet in. Hij wilde rustig verder lopen. Ik zelf wilde wel eens zien wat ik kon, hoe lang ik het vol kon houden. Echter vanaf een km of 12-13 kreeg ik het mentaal heeel zwaar. Ik kon niet anders denken dan dat de halve een k**afstand is. Wat deed ik, was ik wel wijs? Ik had het moeilijk met mezelf. Maar mijn snelheid loog er niet om, ik deed het prima, ik verloor nog niets. De laatste 3 km waren zwaar en toen ging de snelheid ook wel wat naar beneden. Kinderkopjes, scherpe bochten en een heeeele lange brug... waar was in vredesnaam de finish? Ik kon niet meer, ik was kapot. Eindelijk over de finish en even stil staan. Maar niet te uitgeput lijken anders staat er direct een RodeKruis medewerker naast je en voor je het weet lig je op een brancard. Ach, goed dat die mensen er zijn, ze doen ook heel goed werk. Doorlopen dan maar naar de verzorging bij de Expo. Daar was het dringen geblazen en was ik blij dat ik 3 bekers cola naar binnen kon werken. In de luwte kwam ik Henk M. Henkie M. en Johnny tegen. Ik was de eerste vrouw van de Loopgroep, wauw!! Ik kon nog niet zo goed genieten van mijn prestatie 02:00:15. Ergens in je achterhoofd blijft je PR van 01:47:57 hangen... Maar: ik had al ongeveer 3 jaren geen halve meer gelopen, dit was de eerste weer en in warme omstandigheden! Mijn plan C (uitlopen) heeft prima uitgepakt, heeft zelfs het resultaat van plan B gehaald, rond de 02:00 finishen. Ik heb redelijk strak gelopen in een gemiddelde van 10,7km/uur. Had zelfs een negatieve split van 2 minuten!

Al snel is de gedachte aan een k**afstand weer vergeten en smaakt het lopen weer prima! Ik heb heerlijk gelopen! Ik kan het (weer)! Komende weken wil ik de halve blijven lopen, de mentale kronkel wegwerken en bezig met een beetje snelheid. Op 6 november de Berenloop en op 17 december de Ameland AdventureRun. Wellicht de Midwintermarathon (18,5km) op 5 februari 2012. Daarna zie ik wel verder...

Update voorbereiding 

Na een 5-tal trainingen is het weer eens tijd de balans op te maken, gaat de halve mij lukken of niet? Ondertussen moet er ook nog ergens een 10EM gelopen worden tijdens de DtDloop, maar hoofddoel is nog steeds de HM Köln. Vanaf 12 augustus ben ik weer aan het trainen. Eerst even twee keer voor mezelf, een 8,5 en een 5km. De week daarop de overstap gemaakt naar de Loopgroep, bij de Middengroep van Atte. Een 8 en een 10,7km waren het resultaat van twee heerlijke trainingen. Goed gelopen en niet tot in de uitputtingsfase. Vandaag zou ik weer naar de Loopgroep voor een lekkere training maar ik kon niet op tijd zijn. Dan zelf maar even een rondje gelopen, kwam uit op 8,8km.

Donderdag lukt het me niet om te trainen want dan ben ik jarig en krijg ik visite. Zaterdagochtend is het plan. Ik zal dan proberen een 12km te lopen. Als dat goed gaat dan zet ik door, dan gaat de 10EM en zelfs de HM mij lukken. Vandaag had ik nog wel even verder kunnen lopen, dus de verwachtingen voor zaterdag zijn goed... Op naar donderdag en zaterdag!

Van plan A naar....

Van plan A naar plan B naar plan C... Zo valt mijn voorbereiding voor de halve marathon van Keulen kort samen te vatten. Was het eerst de bedoeling om een PR te lopen (onder de 1:47:00), het werd al gauw een verwachte eindtijd van zo rond de 1:50:00-1:52:00. En nu, na mijn vakantie in Zwitserland is het plan C geworden: lekker uitlopen en genieten van de omgeving. Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.

Heb in de week voor mijn vakantie nog wel wat kunnen lopen, zo'n drie keer rond de 6km. Meer zat er even niet in. De benen wilden wel maar mijn hoofd niet. Op de plek van bestemming in Zwitserland was het niet ideaal om te lopen (1.000 hoogtemeters en steile wegen/weggetjes) en tot overmaat van ramp stootte ik ook nog eens ongelukkig met mijn scheenbeen tegen een rotsblok. Dik en blauw werd het scheenbeen. Maar weer rust nemen en niet wandelen, laat staan rennen. In de laatste vakantieweek had ik wel wat kunnen lopen maar toch is het er niet van gekomen. Ik had me denk ik al neergelegd bij de uitvoering van plan C, laat dan ook maar even.

Ik zie wel hoe het de komende weken gaat, of de zin en energie komt....

1e verslag Froukje

Ik ben Froukje Bijma-Striesenou, ben 35 jaar en loop nu zo'n 11 jaar. Ik ben in 1999 begonnen met lopen bij Loopgroep Leeuwarden. Toen nog op de zogenaamde Loopschool, gegeven door Ineke ten Brink. Vanuit daar ben ik doorgestroomd naar de Loopgroep zelf. Toendertijd liepen we nog met 2 groepen.  

In de jaren die volgden ben ik blijven lopen, met ups en downs. In 2001 de eerste halve marathon, 2003 heb ik een kindje gekregen, Rik, in 2006 en 2007 een heel goed seizoen gedraaid, zomer 2007 geblesseerd geraakt, 2009 de marathon van Berlijn gelopen en en 2010 heb ik nog een dochter op de wereld gezet, Annyck.

Allerlei afstanden heb ik nu gelopen, variërend van een 5km tot en met de marathon. Beide kanten van dat spectrum heeft zijn mooie kanten, ik zal het ook beide blijven doen. Alleen ben ik nu gedwongen de keuze te maken voor de afstanden tot en met 21km vanwege een baby, voetballende basisschool-zoon en voetballende man thuis. Verder dan 21km trainen is in onze huishouding momenteel niet in te passen. En wil ik niet inpassen. Daarvoor is de magische afstand van 42km niet leuk genoeg. Vandaar mijn keuze voor de 21km in Köln.

Ooit, in 2007 heb ik de halve marathon in 01:47:52 gelopen, dik onder de 01:50:00 dus. En dat is het doel wat in wil evenaren dit jaar. Onder de 01:50:00. De eerste "halven" gingen zo rond de 02:15:00 uur, daar ging steeds meer vanaf. Ik denk dat ik nu een 8 keer de halve heb gedaan, meestal loop ik rond de 01:55:00 ofzo, soms iets er onder, soms iets er boven. Uit de diverse schema's die ik (al dan niet met succes) heb gevolgd heb ik voor mezelf een programma samengesteld. Door diverse trainers laten lezen en beoordelen en "goedgekeurd". Het is meer een richtlijn voor mezelf zodat ik wat structuur heb in de te volgen trainingen en uitkom op een rustige duurloop van 2 uren. Snelheidswerk en duurtempo zal ik opdoen bij de Loopgroep in de Gevorderdengroep.  Op dinsdag en donderdag bij de Loopgroep dus, zaterdag voor mezelf een duurloop en eventueel zondag een klein loopje in het pittoreske Zuiderburen.

In de trainingsweken zal ook mijn vakantie zitten, we gaan een dikke 2 weken wandelen in Zwitserland. Daar hoop ik toch ook een paar duurloopjes mee te pikken, maar ik geef meteen toe: dat zal moeilijk worden. Ten eerste om me te motiveren en ten tweede omdat het landschap niet meewerkt, we zitten op een camping op 1600mt hoogte, veel hoogteverschillen dus. Na onze vakantie is het nog precies 7 weken voor de halve marathon dus het wordt wel aanpoten om bij te blijven.

Ik heb er alle vertrouwen in dat het gaat lukken, ik train weer lekker mee bij de Gevorderden en heb nog welgeteld 13 weken om te trainen. Vandaag maar de daad bij het woord voegen en een duurloopje doen. Uurtje, uur en een kwartier? Zin in...

Naast de blog van Donald over de marathon van Keulen kun je mijn vorderingen ook volgen op http://froukjestriesenou.blogspot.com/ en op Twitter: froukjebijma

Heb ik zaterdagochtend om 11 uur een goed voornemen (OK, een goed plan, voornemen kinkt iets te "Oud en Nieuw"-achtig, heb geen echte gewoontes die ik af moet leren) stuiter ik vervolgens de trap af.... Auwww, pijn aan mijn elleboog (beetje blauw) en pijn aan m'n kont en enkel... Heb vanaf dat moment met spierpijn gelopen, zelfs in mijn nek. Heb het lopen maar even afgezegd voor mezelf, geen duurloopje zaterdag en zondag gedaan.

Vandaag, maandag gaat het wel weer de spierpijn is over. Ik pak morgen bij de Loopgroep de draad wel weer op...